Thursday, August 3, 2017

குறும்புக்கார உம்மாச்சி தாத்தா


இடம்: ரிஷிவந்தியம் என்ற பெயரில் தமிழகத்திலுள்ள சில கிராமங்களில் தஞ்சை மாவட்ட ரிஷிவந்தியம். அக்கிராம எல்லையில் தனித்து உள்ள ஒரு பழைய வீடு.
காலம்:1930-களில் ஒரு வைகறை வேளைக்குச் சிறிது முன்னர்.
Image result for சிரிக்கும் மகா பெரியவா

எங்கே அவன்? எங்கே அவன்?” என்று வாய் விட்டுக் கோபமாகச் சொல்லிக்கொண்டு ஓர் அந்தணப்பாட்டியம்மாள் தனக்கு இடது பக்கம் கண் தெரிந்த வரையில் பார்வையைச் செலுத்துகிறாள்.{வலப் பக்கத்தில் கிராமம் முடிந்து விடுகிறது).

உள்ளே சென்றவள் மறுபடி வெளியே வந்து சாணி தெளிக்கிறாள். கோமய ஜலம் நிலத்தில் தொப்புத் தொப்பு என்று விழும் ஓசையையும் மீறிக்கொண்டுபாட்டியம்மாள் தனக்குத் தானே பொரிந்து தள்ளிக் கொள்ளும் கோபச் சொற்கள் தொப்புத் தொப்பென்று விழுகின்றன.

கட்டேல போறவன்! இப்படியா ஒரு பால்காரன் வாய்ப்பான்? கெழவி, வாசக்கதவைத் தெறந்து வச்சவ, ஏதோ சித்தக் கண்ணசந்துட்டேன்னா, நாலு தரம் கையைத் 
தட்டிக் கூப்பிட்டு எழுப்ப மாட்டான்? என்ன திமிரு? அவனே சர்வ சுதந்திரமா ஆத்துக்குள்ள வந்து அடுக்களை வாசப்படி கிட்ட பாத்திரத்துல பாலை விட்டுட்டுப் 
போயிருக்கானே! கட்டேல போக! எங்கயோ போய்ட்டானே அதுக்குள்ளே!”

எங்கேயும் போகலே பாட்டி! இங்கேதான் இருக்கான்என்று சொல்லிக் கொண்டே அப்போது பாட்டியம்மாளின் முன் போய் நின்றது------ஸாக்ஷாத் ஜகத்குரு 
ஸ்ரீ சந்திரசேகரேந்திர ஸரஸ்வதி சங்கராச்சார்ய ஸ்வாமிகள்!

பாட்டியம்மாள் ஆடிப் போய்விட்டாள் ஆடி! அவளுக்குக் கையும் வரவில்லை, காலும் வரவில்லை, வாயும் வரவில்லை. வாயடைத்து நின்றாள். “ பெரியவாளா
நிஜமாகவே பெரியவாள்தானா? விடிய விடியத் தன் பொத்தல் குடிசை வாசலிலா? அதோடு என்ன விபரீதம்?’ ’—போனவனாகத் தம்மையே சொல்லிக்கொள்கிறார்
மூளை கெட்ட பாவி, மஹா அபசாரமா ஏதோ பண்ணீப்பிட்டேனா என்ன?”

பதைபதைத்தப் பாட்டிக்கு அபயம் தரும்போதே ஸ்ரீசரணரின் திவ்ய நேத்ரங்களில் ஒரு குறும்புக் குறுகுறுப்பு! ஹிதமாகச் சொன்னார்,: “ பயப்படாதே பாட்டீ ! பால்காரன் 
கூப்பிட்டுக் கூப்பிட்டுத்தான் பார்த்தான்! நீ நன்னாத் தூங்கிப்பிட்டே! எழுந்தே வரல்லை ஒனக்காக ஒன் மாதிரி வேஷம் போட்டுக்கிண்டு நான்தான் பாலை வாங்கி 
உள்ளே வெச்சேன்! அவன் ஒண்ணும் தப்புப் பண்ணல்லை. நான்தான் திருட்டுத்தனம் பண்ணீயிருக்கேன்!”

நடந்தது இதுதான். கிராமம் கிராமமாக ஸ்ஞ்சரித்து வந்த பெரியவாள் முதல் நாள் இரவில் மேனாவில் ரிஷிவந்தியம் பக்கம் வந்திருக்கிறார். பல்லக்குத் தூக்கும் 
போயிக்கள் நெடுநேரம் சுமந்து வந்து விட்டதால், இரவு இரண்டாம் ஜாமமாயிருக்கலாம். அப்போது அவர்களைக் கிராம வெளி எல்லையிலேயே ஓரமாக ஒரு மரத்தடியில் ஸவாரிகட்டச் சொல்லி விட்டு (அதாவது மேனாவை இறக்கி வைக்கச் சொல்லிவிட்டு) உறங்கப்போகுமாறு ஸ்ரீசரணர் பணித்தார். தாமும் வழக்கம் போலவே மேனாவுக்குள் முடங்கிக் கொண்டார். பாட்டியம்மாளின் வீட்டுக்கு வலப் புறத்தில் அம் மரத்தடி இருந்தது.

விடிவதற்கு முஹூர்த்த காலம் முன்பு பாட்டியம்மாள் வாசற்கதவின் பழைய தாழ்ப்பாளைத் திறக்கும் சப்தம்கிறீச், கிறீச்என்று கேட்டது. இரவு மூன்றுமுன்றரைக்கே துயிலெழுந்து விடும் பெரியவாள்தான் அதை மேனாவிலிருந்தே கேட்டுக்கொண்டிருந்தார். அம்மையார் வாசலில் வந்து எட்டிப் பார்த்து விட்டுப் பால்காரன் வராததால்தனக்குத் தானே பேசிக்கொள்ளூம் சுபாவப்படி அவனுக்கு அஷ்டோத்தர சதநாம அர்ச்சனை பாடி விட்டு உள்ளே போனாள். அடுத்து வாசற்கதவின்கிரீச்எழாததைஅதாவது, பாட்டியம்மாள் கதவைச் சாத்தவில்லை என்பதைக் கவனம் கொண்டார், எந்தச் சிறிய விஷயத்தையும் கவனிக்கத் தவறாத மேனா மேலவர். வீட்டின் 
பின்புறத்திலிருந்து, நிலத்தோடு பதிந்து விட்ட உளுத்த கதவைத் திறப்பதன்மதுர ஸ்வரங்களை அடுத்தாற்போல் ஸுப்ரபாத கீதமாக அம் மேலவர் கேட்டுக் கொண்டார்
பாட்டியம்மா கொல்லைப்புறம் செல்வதைப் புரிந்து கொண்டார். சில நிமிஷங்கள் ஆகியும் ஸுப்ரபாதம்ரிபீட்ஆகாததால் அந்தக் கதவையும் சாத்தாமலே பாட்டியம்மாள் 
வீட்டுக்குள் திரும்பியிருக்கிறாள் என்பதையும் கவனம் கொண்டார்.

பின்னரே பால்காரர் வந்தார், பன்முறை குரல் கொடுத்துப் பார்த்தார்.

பாவம், பாட்டி தூங்கிப் போய் விட்டாள்என்று ஸ்ரீசரணர் புரிந்து கொண்டார்.நெஞ்சில் அருள் அரும்பியது. அதில் குறும்பும் கலந்து குதூஹலிக்க எண்ணினார்அவருடைய திட்டத்திற்கு வசதியாக மேனா மூலையில் வெள்ளைச் சால்வை ஒன்றிருந்தது. அதை எடுத்துத் தலையோடு கால் நன்றாக முக்காடிட்டுப் போர்த்திக்கொண்டு மேனாவிலிருந்து வெளியே வந்தார். சற்றுத் தொலைவில் போயிக்கள் நித்ரா தேவியின் அணைப்பிலிருந்து வெளிவராது கிடந்ததும் அவருக்கு வசதியாயிற்று. இருள் மூட்டம் 
விலகாத அவ் வேளையில் அடி மேல் அடி வைத்துப் பாட்டியம்மாள் வீட்டுப் புறக்கடை வந்து, குட்டிச் சுவர் ஏறிக் குதித்து---ஆம், திருட்டு ஸம்ஸ்காரத்தில் மிச்சம் மீதி 
வைக்காமல்தான்---உள்ளே தோட்டப்புறத்தில் இறங்கி, திறந்தே இருந்த சுப்ரபாதக் கதவைத் தாண்டி வீட்டினுள்ளேயே பாதம் பதித்தார்.பின்புற ரேழி வழியாக 
முற்றத்தண்டை வந்தார். பக்கத்தில் அடுக்களை வாசலில் காலிப் பால் பாத்திரமிருந்தது. அதை எடுத்துக்கொண்டு, கூடத்து மூலையில் இரண்டாம் தூக்கம் போட்டுக் 
கொண்டிருந்த பாட்டியம்மாளைகப்சிப்என்று கடந்து, வஸ்திரத்தை மீண்டும் நன்றாக இழுத்துப் போர்த்திக்கொண்டு வெளி வாசலுக்கு வந்தார். பால் பாத்திரத்தைத் 
திண்ணையில் வைத்தார்.

பாட்டாளிப் பால்காரருக்கு பால் வாங்குபவரை ஏறிட்டுப் பார்க்க எங்கே நேரமிருந்தது? அந்த இருள் மூட்டத்தில் ஜகத்குரு ஸ்ரீ சந்திரசேகரேந்திர ஸரஸ்வதி சங்கராச்சார்ய 
ஸ்வாமிகள் ஒரு ஏழைப் பாட்டியம்மாளாக வேஷமிடுவார் என்று அவர் சொப்பனத்திலேனும் எண்ணீயிருப்பாரா என்ன? கொண்டு வந்திருந்த கைப் பாலைப் பாத்திரத்தில் ஒரே கவிழாக கவிழ்த்து விட்டு நடையைக் கட்டினார்.

போலிப் பாட்டியம்மா அடுக்களை வாசலில் பாலை வைத்து விட்டு மீண்டும் மேனாவுக்கு ஏகி, தமது நகைச்சுவை நாடகத்திற்குப் பாட்டியம்மாள் எப்படி அடுத்த காட்சி 
அமைக்கப்போகிறாள் என்று எதிர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். அக்காட்சிதான் பார்த்து விட்டோமே!

கண்ணன் பாலைத் திருடி விட்டுத் திட்டு வாங்கினான். இவரோ, திருட்டுத்தனமாகப் பாலை வாங்கி வைத்துப் பாட்டியம்மைக்குச் சேவை செய்து விட்டு, அந்தக் கண்ணன் கூட வாங்காதபோகிறதிட்டை வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டு தானே திட்டுக்கு உரிமையாளன் என்று திட்டியவளிடமும் தெரிவித்துக் கொள்கிறார்!

விஷயமறிந்த பாட்டியம்மை வெலவெலத்து விட்டாள். எப்பேற்பட்ட ராஜோபசார, தேவோபசாரத்துடன் வரவேற்கப்பட வேண்டியவர், எளியவராகத் தன் வீடு முழுவதும் 
பாதம் பதித்து ,ஐயோ இந்த அவலப் பிண்டத்திற்காக பால் வாங்கி வைத்துப் போயிருக்கிறார்? அந்த தெய்வத்தை என்ன வார்த்தை சொல்லிவிட்டோம்?

மன்னிப்புக் கேட்கக்கூட வார்த்தை வராமல் உளறிக் கொட்டி, கண்ணீரைக் கொட்டிக்கொண்டு நிற்கும் பாட்டியிடம் ப்ர்ஸன்ன முகராக ஸ்ரீசரணர்,” நீ சொன்னது திட்டே இல்லேநான் போறது கட்டேலதானே? கட்டைப்பல்லாக்குல தானே ஊர் சுத்தறேன்? நடந்து போறச்சேயும் பாக்குறடுக் கட்டையிலே தானே போகிறேன்?” என்றார். அவளுடைய வசவுக்கும் மெய்ம்மை கூட்டி, பாஷ்யம் செய்தார், வைதாரையும் வாழவைக்கும் வள்ளற்பிரான்.





ஹர ஹர சங்கர


ஜெய ஜெய சங்கர



11 comments:

  1. மூன்று படங்களும் முக்கனிகளாக வெகு அருமை.


    >>>>>>

    ReplyDelete
    Replies
    1. அந்த மகானுபவனின் படங்கள் எல்லாமே முக்கனிகள் போல்தான்.

      Delete
  2. ’ரிஷிவந்தியம்’ என்ற ஊர் பெயரிலேயே அந்த மஹரிஷி வந்த இடம் என்பதுபோல மிகப் பொருத்தமாக உள்ளது, பாருங்கோ, ஜெயா.

    >>>>>

    ReplyDelete
  3. அந்த பாட்டியம்மாவின் புலம்பல்களையும், திட்டுக்களையும்
    தினமும் என்னமா கவனித்து ரஸிச்சிருக்கா பாருங்கோ. :)

    >>>>>

    ReplyDelete
    Replies
    1. திட்டுபவருக்கும் கருணை காட்டும் மகான் அல்லவா?

      Delete

  4. //விடிவதற்கு முஹூர்த்த காலம் முன்பு பாட்டியம்மாள் வாசற்கதவின்பழைய தாழ்ப்பாளைத் திறக்கும் சப்தம் “கிறீச், கிறீச்” என்று கேட்டது.இரவு மூன்று—முன்றரைக்கே துயிலெழுந்து விடும் பெரியவாள்தான்அதை மேனாவிலிருந்தே கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்.//

    அவர் சர்வக்ஞர் அல்லவா. முக்காலமும் உணர்ந்த ஞானி. அவருக்கு எதுதான் தெரியாது.

    எங்கெங்கோ நடப்பதெல்லாம்கூட நடக்கும்முன்பே இப்படித்தான் நடக்கும் என்று தெரியுமே.

    இதையெல்லாம் அவர், நம்போன்ற அக்ஞானிகளான பிறர் நம்ப கதைபோலவும் ஒருவேளை சொல்லியிருக்கலாம். ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹா பெரியவாளுக்கு நல்ல நகைச்சுவை உணர்வுகளும் உண்டு.

    >>>>>

    ReplyDelete
    Replies
    1. //இதையெல்லாம் அவர், நம்போன்ற அக்ஞானிகளான பிறர் நம்ப கதைபோலவும் ஒருவேளை சொல்லியிருக்கலாம். ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹா பெரியவாளுக்கு நல்ல நகைச்சுவை உணர்வுகளும் உண்டு.//

      உண்மைதான்.

      Delete
  5. //” நீ சொன்னது திட்டே இல்லே! நான் போறது கட்டேலதானே? கட்டைப்பல்லாக்குல தானே ஊர் சுத்தறேன்? நடந்து போறச்சேயும் பாக்குறடுக் கட்டையிலே தானே போகிறேன்?” என்றார். அவளுடைய வசவுக்கும் மெய்ம்மை கூட்டி, பாஷ்யம் செய்தார்,//

    ஆஹா, இதனைக் கேட்கவே எனக்கு மிகவும் ரஸமாக ரஸிக்கும்படியாக உள்ளது.

    ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹா பெரியவா .... மஹா பெரியவாதான்.

    குருவே சரணம்.

    சுவாரஸ்யமான பதிவினைப் படிக்கக் கொடுத்துள்ளதற்கு மிக்க நன்றி, ஜெயா.

    விடிந்தால் நம் ஆத்தில் வரலக்ஷ்மி விரதம். ஆயிரம் வேலைகள் உள்ளன. அதனால் நான் எஸ்கேப். :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. //சுவாரஸ்யமான பதிவினைப் படிக்கக் கொடுத்துள்ளதற்கு மிக்க நன்றி, ஜெயா. //

      எல்லாம் அவர் உபயம்.

      Delete
    2. அம்மா ஆத்துலயும் நோன்பு கிடையாது, மாமியார் ஆத்துலயும் கிடையாது.

      Delete